ΕΚ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΥ

Έλεγε ο μακαριστός Βασίλειος «Πώς θα κατεβούμε προς την σωτήρια ταπεινοφροσύνη, χωρίς να εγκαταλείψουμε τον ολέθριο όγκο της υπερηφάνειας; Εάν παντοτινά επιδιώκουμε την ταπεινοφροσύνη και δεν αδιαφορούμε σε καμιά περίπτωση, με την ιδέα ότι τάχα δεν βλαπτόμαστε από αυτό. Διότι η ψυχή εξομοιώνεται προς το αντι- κείμενο με το όποιο ασχολείται και διαπλάθε­ται σύμφωνα μ' αυτά που πράττει και παίρνει το ανάλογο σχήμα μ' αυτά. Για σένα λοιπόν και η εμφάνιση και το ένδυμα, το βά­δισμα όσο και το κάθισμα, η τροφή και η όλη εικόνα της ζωής σου, ακόμη και το στρώσιμο του κρεβατιού και το σπίτι και τα αντικείμενα που υπάρχουν μέσα σ' αυτό, όλα ας είναι προσαρμοσμένα για λιτή ζωή. Άλλα και η ψαλμω­δία και το άσμα και η καλή συμπεριφορά προς τον πλη­σίον, και αυτά ας κλίνουν προς τη λιτότητα περισσότερο παρά στην υπερβολή. Μην κομπάζεις, σε παρακαλώ, με λόγους επιδεικτι­κούς, ούτε με άσματα υπερβολικά καλλίφωνα, ούτε με συζη­τήσεις υπερήφανες και δυσνόητες, αλλά σε όλα να αφαιρείς από το μέγεθος. Καλοσυνάτος μεταξύ των φίλων, ήπιος στον υπηρέτη, ανεξίκακος στους θρασείς, φιλάνθρωπος στους ανήμπο­ρους, η παρηγοριά σ' όσους υποφέρουν, παρών σ' όσους θλίβονται, μ' ένα λόγο μη παραβλέποντας κανέναν, γλυκύς όταν απευθύνεσαι σε κάποιον, ανοιχτόκαρδος στην εξυπη­ρέτηση, πρόθυμος και καταδεκτικός προς όλους.