Ο Άγιος Σάββας, ο κατά κόσμον
Ράτσκο, καταγόταν από την Σερβία, γιός του Στέφανου Νεμάνια, βασιλιά των
Σέρβων. Γεννήθηκε γύρω στα 1176. Από νέος ποθούσε τη μοναχική ζωή και, όταν του
δόθηκε η ευκαιρία, αναχώρησε για το Άγιον Όρος, το 1193, όπου με σπάνιο ζήλο
επιδόθηκε στους ασκητικούς αγώνες, στις μονές του Ρώσικου και του Βατοπεδίου.
Στη δεύτερη αναδείχθηκε και νέος κτήτορας. Εκεί τον ακολούθησε και ο πατέρας
του με το μοναχικό όνομα Συμεών. Ίδρυσαν τη μονή του Χιλανδαρίου, ως σέρβικη
μονή. Μετά την κοίμηση του πατέρα του δόθηκε περισσότερο στην εργασία των
αρετών κι έγινε έτσι ο διακριτικός και φωτισμένος σύμβουλος όλου του Αγίου
Όρους.
Το 1219 μεταβαίνοντας στη
Νίκαια για αγιορείτικες υποθέσεις πέτυχε από τον αυτοκράτορα και τον πατριάρχη
την ανεξαρτησία της Σερβικής Εκκλησίας και εξελέγη, παρά την επιθυμία του,
πρώτος αρχιεπίσκοπος των Σέρβων. Αμέσως έγινε σοφός διοργανωτής της Εκκλησίας
του, στήριξε την ορθόδοξη πίστη και καταπολέμησε τις αιρέσεις με τη γλυκύτητα
της διδασκαλίας του. Έκτισε μονές, ναούς και σχολεία προς φωτισμό του λαού του.
Κοιμήθηκε στο Τύρνοβο της
Βουλγαρίας. Τα ευώδη και θαυματουργά λείψανά του, μετά από πολλές δεήσεις, ο
κράλης Βλαντισλάβ τα μετέφερε με τιμές στη Σερβία, στη μονή Μιλέσοβο το 1237.
Το έτος όμως 1594 ο Σινάν πασάς τα πήρε και τα έκαψε στο Βελιγράδι.
Η μνήμη του τιμάται στις 13 Ιανουαρίου.