Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ

-Γέροντα, παλιά έλεγαν: «Καλύτερα να λιώνεις σόλες παρά κουβέρτες». Τι εννοούσαν;

-Ήθελαν να πουν: «Καλύτερα να λιώνεις σόλες δουλεύοντας παρά να μένεις στο κρεβάτι τεμπελιάζοντας». Η δουλειά είναι ευλογία, είναι δώρο Θεού. Δίνει ζωντάνια στο σώμα, φρεσκάδα στον νου. Εάν δεν έδινε ο Θεός τη δουλειά, θα μούχλιαζε ο άνθρωπος. Όσοι είναι εργατικοί, ακόμη και στα γεράματά τους δεν σταματούν να δουλεύουν. Αν σταμα­τήσουν τη δουλειά, ενώ ακόμη έχουν δυνάμεις, μελαγ­χολία θα πάθουν. Αυτό είναι θάνατος γι' αυτούς. Θυμάμαι, ένα γεροντάκι στην Κόνιτσα, κοντά ενενήντα χρονών, συνέχεια δούλευε. Τελικά πέθανε στο χωράφι, δυο ώρες μακριά από το σπίτι.

Εξάλλου και αυτή η σωματική ανάπαυση που επιζητούν μερικοί δεν είναι μια μόνιμη κατάσταση. Ίσα-ίσα που ξεχνούν το άγχος τους εκείνη την ώρα. Έχουν το φαγητό τους, το γλυκό τους, το μπάνιο τους, την ξεκούρασή τους. Μόλις όμως τελειώσουν αυτά, ζητούν άλλη ανάπαυση. Έτσι είναι συνέχεια στενοχωρημένοι, γιατί πάντα κάτι τους λείπει· νιώ-θουν ένα κενό και η ψυχή τους ζητά να το συμπληρώσει. Ενώ αυτός που κουράζεται με τη δουλειά έχει μια συνεχή χαρά, την πνευματική χαρά.

- Γέροντα, αν έχεις πρόβλημα με τη μέση, δεν μπο­ρείς να κάνεις οποιαδήποτε εργασία.

- Καλά, και η μέση δεν χρειάζεται άσκηση; Μια εργα­σία που είναι σαν άσκηση για τη μέση δεν βοηθάει; Κοίταξε να σου πω: Αν κανείς τρώει, πίνει, κοιμάται και δεν δουλεύει, παθαίνει ένα ξεβίδωμα και θέλει όλο να κοιμάται, γιατί το σώμα του, τα νεύρα του, χαλαρώ­νουν. Φθάνει σιγά-σιγά να μην μπορεί να κάνει τίποτε. Μόλις περπατήσει λίγο, κόβεται. Ενώ, αν δούλεψει λίγο και κινηθεί, δυναμώνει και στα πόδια και στα χέρια. Βλέπεις, αυτοί που αγαπούν τη δουλειά, δεν κοιμούνται πολύ ή, από κούραση, μπορεί και καθόλου να μην κοι­μηθούν, αλλά έχουν δυνάμεις, γιατί με τη δουλειά ψή­νονται και δυναμώνουν σωματικά.

Η δουλειά, ειδικά για τον νέο, είναι υγεία. Έχω παρατηρήσει ότι μερικά καλομαθημένα παιδιά, όταν πάνε στον στρατό, ψήνονται, σκληραγωγούνται. Ο στρατός τους κάνει πολύ καλό. Φυσικά αυτό περισσό­τερο γινόταν παλιά. Σήμερα φοβούνται να ζορίσουν τους στρατιώτες, γιατί με λίγο ζόρισμα κόβουν τις φλέ­βες, παθαίνουν νευρικό κλονισμό... Εγώ λέω στους γονείς να πληρώνουν κάποιον και να στέλνουν τα παι­διά τους σ' αυτόν να δουλεύουν, για να έχουν την υγεία τους - φθάνει να κάνουν μια δουλειά που να την αγαπούν. Γιατί ένας νέος που έχει νεύρο, έχει και μυαλό, αν δεν δουλεύει, γίνεται νωθρός. Όταν μάλιστα βλέπει τους άλλους να προκόβουν, μπερδεύεται από τον εγωισμό του και δεν ευχαριστιέται με τίποτε. Συνέχεια έχει λο­γισμούς και το μυαλό του κουρκουτιάζει. Ύστερα πάει και ο διάβολος και του λέει: «Χαμένε, τι ανεπρόκοπος που είσαι! Ο τάδε έγινε καθηγητής, ο άλλος έχει δική του δουλειά και βγάζει χρήματα, εσύ πού θα καταλήξεις;», οπότε τον απελπίζει. Ενώ, αν δουλέψει, θα αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, με την καλή έννοια. Θα δει ότι και αυτός μπορεί να τα βγάλει πέρα, αλλά και το μυαλό του θα απασχολείται στη δουλειά και θα γλιτώνει από τους λογισμούς. Γίνονται έτσι δυο καλά.

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, Οικογενειακή Ζωή