Η φωνή των Προφητών

Προφητείες για τη γέννηση του Χριστού έχουμε πολλές. Ολόκληρη η Παλαιά Διαθήκη είναι γραμμένη για να αναγγείλει τον ερχομό του Σωτήρα Χριστού. Σε κανένα άλλο θρησκευτικό σύστημα δεν υπάρχουν προφήτες και προφητείες για τον Θεό, παρά μόνο μέσα στην Εκκλησία για το πρόσωπο του Κυρίου. 800 και 1.000 χρόνια πιο μπροστά παρουσιάσθηκαν πνευματοφόροι άνδρες οι οποίοι «πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως» (Ἑβρ. 1,1) μίλησαν για την ενανθρώπηση και τα άλλα γεγονότα της ζωής Του.

Τις προφητείες για τη γέννηση του Χριστού τις ακούμε πολύ συχνά κατά την περίοδο της νηστείας των Χριστουγέννων στην υμνολογία της Εκκλησίας μας. Π.χ. «Νῦν προφητικὴ πρόῤῥησις, πληρωθῆναι ἐπείγεται, μυστικὼς ἡ φάσκουσα. Καὶ σὺ Βηθλεὲμ γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ὑπάρχεις ἐλαχίστη ἐν τοῖς ἡγεμόσι» (τροπάριο της Α' ώρας της εορτής), που μας υπενθυμίζει την προφητεία του Μιχαίου (5,1-3). Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ο απ. Παύλος ενθυμείται τους προφήτες, οι όποιοι προανήγγειλαν «τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον» (Α' Τιμ. 3,16). Οι πνευματοφόροι αυτοί άνδρες, εξαιτίας της πίστεως που είχαν για τον Θεό, υπέστησαν πολλά, «ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι» (Ἑβρ. 11,37). Παρ’ όλες τις ταλαιπωρίες «οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου» (11,39). Την τελείωση των ανθρώπων την προκάλεσε η γέννηση του Χριστού, ενώ την προετοιμασία του γένους μας να δεχθεί τον Κύριο την επωμίσθησαν και την πραγματοποίησαν οι προφήτες.

Οι προφήτες ήταν όργανα του Θεού

Οι Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης που μίλησαν για την έλευση του Χριστού στον κόσμο ήταν όργανα του Θεού. Είναι μυστήριο πως «τὴν μήπω ἀποτελεσθεῖσα βουλὴν τοῦ Θεοῦ» (Γρ. ο Παλαμάς), την είχαν γνωρίσει και αναγγείλει στον κόσμο. Οι προφήτες έβλεπαν διάφορες συμ-βολικές εικόνες και αινιγματώδεις παραστάσεις του Θεού ή ακόμη, όπως π.χ. στον Μωυσή, εμ-φανίστηκε όχι κάποια εικόνα, αλλά ο Κύριος με κάποια μορφή. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ως εικόνες του Θεού, τη βάτο του Μωυσή, την κλίμακα του Ιακώβ, την πύλη του Ιεζεκιήλ κ.α. Ό-λες αυτές οι συμβολικές παραστάσεις ερμηνεύτηκαν αργότερα, όταν γεννήθηκε ο Χριστός. Τότε κατάλαβαν οι άνθρωποι το ακριβές νόημα τους. Βέβαια ο Θεός δεν έδειξε μόνον εικόνες και ορά-ματα στους προφήτες, αλλά τους αποκάλυψε και πολλά γεγονότα, που θα γίνονταν στο μέλλον.

Οι προφήτες, λέγει ο Μ. Βασίλειος, έγιναν κάτοπτρα της θείας ενέργειας. Επειδή οι προφήτες

ήσαν καθαροί άνθρωποι, δέχθηκαν, σαν να ήταν πνευματικοί καθρέπτες, τις ενέργειες του Θεού. Ο Κύριος δίνει θεία δύναμη και ανοίγει τα μάτια της ψυχής για να κατανοήσει ο προφήτης τα λόγια του Θεού, που επιθυμεί να γνωρίσουν οι άνθρωποι. Δεν έβλεπαν αυτά με τις σωματικές αισθήσεις, αλλά με ανώτερη δύναμη ο νους τους ερχόταν σε θεωρία και μέσα σε αινίγματα έβλεπαν τις ενέργειες του θείου Πνεύματος.

Προφητείες της γεννήσεως του Χριστού

Οι προφητείες για τη γέννηση του Χριστού, όπως αναφέραμε προηγουμένως, είναι πολλές. Ας σταχυολογήσουμε μερικές. Ο προφήτης Ιερεμίας στο βιβλίο του Βαρούχ γράφει: «Μετὰ τοῦτο ἐπὶ τῆς γῆς ὤφθη καὶ τοῖς ἀνθρώποις συναναστράφη» (3,38. πρβλ. και Α' Τιμ. 3,16). Εδώ παρουσιάζε-ται ο Χριστός να συναναστρέφεται και να έχει επικοινωνία με τους ανθρώπους, στους όποιους κήρυξε το λόγο της βασιλείας των ουρανών και των όποιων θεράπευσε τους άρρωστους. Επίσης ο προφήτης Αββακούμ μας δίνει συγκλονιστικές λεπτομέρειες από το γεγονός της θείας ενσαρ-κώσεως· «Κύριε εἰσακήκοα τὴν ἀκοήν σου καὶ ἐφοβήθην, κατενόησα τὰ ἔργα σου καὶ ἐξέστην. Ἐν μέσῳ δύο ζῴων γνωσθήσῃ...» (3,2). Ο Χριστός θα αναγνωριστεί ανάμεσα σε δύο ζώα, που θα φανερώνουν την ταπείνωσή Του. Άλλες προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, στις όποιες μπορεί να ανατρέξει ο πιστός, είναι του Ησαΐα (7,10-16), του Ζαχαρία (2,14), του πατριάρχη Ιακώβ (Γεν. 49,10), και άλλες πολλές. Όλες αυτές οι προφητείες δεν είχαν άξια μόνο για τους ανθρώπους που έζησαν προ Χριστού, αλλά και για τη δική μας εποχή.

Ο προφητικός λόγος στην εποχή μας

Εάν οι Προφήτες με εκείνα τα σημάδια της παρουσίας του Θεού, έπαιρναν δύναμη και αψηφούσαν «στόματα λεόντων», «βασιλείας», «δύναμιν πυρός», «παρεμβολάς ἀλλοτρίων» (Ἑβρ. 11, 33), πολύ περισσότερο εμείς μέσα στην Εκκλησία, που έχουμε ζωντανή παρουσία τον Κύριο των προφητών και ενωνόμαστε μαζί του στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, «οὐδὲν δεῖ λοιπὸν δεδοικέναι, οὐδὲ τρέμειν, ἀλλ’ ὑπὲρ ἁπάντων θαῤῥεῖν» (αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος). Τα κακά, όμως είναι η αμαρτία και τα πάθη, έχασαν τη δύναμή τους και οι πιστοί στερεωμένοι στην πίστη του Χριστού αγωνίζονται τον καλό αγώνα, ζουν τη Βασιλεία του Θεού απ’ αυτήν εδώ τη ζωή. Προετοιμάζονται όχι απλώς να δεχτούν τον Χριστό, αλλά να τελειωθούν «ἐν Χριστῷ» μέσα στη χάρη και τα μυστήριά του. Δεν ζουν μέσα στην αβεβαιότητα της αναμονής, αλλά μέσα στη χαρά της παρουσίας του Κυρίου.

Αγαπητοί αδελφοί, «ἡμεῖς πρὸς Βηθλεὲμ ἀπίωμεν, τὸν τῆς μεγάλης βουλῆς τοῦ Πατρὸς Ἄγγελον ἐν ἡμετέρῳ ὀψόμενοι σχήματι», λέγει ο Λέων ο ΣΤ', ο σοφός. Ας οδεύσουμε προς τη Βηθλεέμ της Εκκλησίας, για να δούμε με το δικό μας σχήμα και να νιώσουμε με την προσωπική μας εμπειρία τη γέννηση του Αγγελιαφόρου της μεγάλης απόφασης του Θεού, που είναι η σωτηρία του κόσμου. Αμήν.

Μητροπ. Εδέσσης Ιωήλ, Ο επιούσιος Άρτος