Ο ΕΛΕΓΧΟΣ

Ο έλεγχος μετά την πτώση του ανθρώπου, έχει καταστεί στη ζωή μας αναπόφευκτη πραγματικότητα. Συνδέθηκε με την αμαρτωλότητα και την ατέλεια μας. Ο έλεγχος είναι ωφέλιμος όχι μόνο να τον ακούμε, αλλ' όταν τον παραδεχόμαστε σαν σωστό και προσπαθούμε να διορθωθούμε. Πολλές φορές η κατάκριση και ο έλεγχος των άλλων είναι σωτήρια για τη ψυχή μας. Ο εαυτός μας έχει την τάση να βλέπει όλο τους άλλους και ποτέ τον ίδιο· «τ' ἄλλα βλέπων ὁ ὀφθαλμός, ἑαυτόν οὐ βλέπει», θα πει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.

Τι είναι προτιμότερο, να ελέγχουμε ή να ελεγχόμαστε; Ασφαλώς το να ελεγχόμαστε, γιατί για να ελέγξουμε τον άλλο χρειάζονται ορισμένες προϋποθέσεις. Βέβαια δεν θέλουμε να μας ελέγχουν οι άλλοι. Θέλουμε να είμαστε ανεξέλεγκτοι. Γιατί δεν θέλουμε να μας ελέγχουν; Ένα βασικό αίτιο, που αποφεύγουμε τον έλεγχο, είναι η φιλαυτία μας. Υπερεκτιμούμε τις ικανότητες μας και έχουμε υπεροψία για τα επιτεύγματα μας. Πιστεύουμε πως είμαστε τέλειοι. Είναι ευνόητο πως όσοι άνθρωποι έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και τον θεωρούν τέλειο, να μη θέλουν τον έλεγχο. Αυτόν τον σωτήριο για τη ψυχή μας έλεγχο ας τον δεχθούμε, για να γίνουμε άνθρωποι του Θεού.

Μητροπ. Εδέσσης Ιωήλ, Ο επιούσιος Άρτος