Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο απόστολος Παύλος συνηθίζει στις επιστολές πσυ έστελνε, να τις κατακλείει με ένα χαιρετισμό της χάριτος. Η προς Τίτο τελειώνει με την επίκληση της Θείας χάριτος^- «Η χάρις μετά πάντων υμών». Η Θεια Χάρη είναι η άκτιστη ενέργεια του Τριαδικού Θεού. Η δημιουργία του κόσμου, των διαφόρων κτισμάτων και πλασμάτων, η συντήρηση τους, η προαγωγή τους και τελειοποίησή τους οφείλεται στη χάρη του Θεού. Η Χάρη του Θεού είναι κοινή και στα τρία Πρόσωπα της Παναγίας Τριάδος. Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, όπως π.χ. χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, πίστη, ή η πνοή της Πεντηκοστής ή η φωνή του Θεού που κάθεται έξω από την πόρτα μας και ζητάει να επικοινωνήσουμε μαζί Του, είναι αυτό που ονομάζουμε θεία Χάρη.

Τα διάφορα χαρίσματα κοινά η ιδιαίτερα που έχουμε, οφείλονται στη Χάρη του Θεού. Ο άγιος Παύλος το λέγει αυτό παραστατικά^- «εκάστω δε δίδοται η φανέρωσις του πνεύματος προς το συμφέρον». Στον ένα δίδεται «λόγος σοφίας», στον άλλον «λόγος γνώσεως», στον άλλον «χαρί-σματα ιαμάτων». Δεν έχει κάποιος όλη τη χάρη και όλα τα χαρίσματα, για να μη νομίζει πως αυτά είναι φυσικά του ιδιώματα κι όχι δωρεές του Θεοϋ. Η Χάρη δεν είναι κατόρθωμα δικό μας, αλλά δωρεά του Θεού. Η μετάνοια και η αγωνιστικότητα είναι δικά μας. Όλα τα άλλα είναι δωρεές του Θεού. Οφείλουμε να ομολογήσουμε πως δεν είναι μόνον Χάρη του Θεού να θερα-πεύει κάποιος ασθένειες, η να έχει το προορατικό χάρισμα, η να έχει την τέχνη να διοικεί, αλ' εξ ίσου Χάρη είναι να αγαπάμε το διπλανό μας, νά τοΰ συμπαραστεκόμαστε, να είμαστε ελεήμο-νες. Το λέγει αυτό ο απ. Παύλος· «τούτους πέμψε απενεγκείν την χάριν υμών εις Ιερουσαλήμ». Εδώ μιλάει για την ελεημοσύνη που την ονομάζει Χάρη για τους πτωχούς της Ιερουσαλήμ.

Όλοι μας έχουμε πάρει τη Χάρη του Θεού. Από το πλήρωμα της Χάρης του Κυρίου μας πήραμε όλοι μας· «εκ του πληρώματος αυτού ημείς πάντες ελάβομεν και χάριν αντί χάριτος» (Ιώ. 1,16). Το ότι είμαστε μέλη της 'Εκκλησίας, κοινωνούμε των μυστηρίων, προοδεύουμε πνευματικά, έχουμε χαρίσματα κ.α., τα οφείλουμε όλα στη Χάρη του Θεού.

Αυτή την άγια Χάρη ας κάνουμε αγώνα να τη διατηρήσουμε και να την ενεργοποιήσουμε με την εφαρμογή των εντολών, με τη μετάνοια για τα αμαρτήματα μας, με τη συντριβή του εγωιστικού μας φρονήματος, με την επίδειξη αγάπης προς τους άλλους, με την ελπίδα πως θα ξεπεράσουμε με τη βοήθειά της τους πειρασμούς και τα εμπόδια του κόσμου, του πονηρού και του εαυτού μας, με τη βεβαιότητα πως, εάν την καλλιεργήσουμε, θα σωθούμε. Αμήν.

            Μητροπ. Εδέσσης Ιωήλ, Ο επιούσιος Άρτος