ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ

- Γέροντα, κάποια κυρία ρώτησε τι να κάνει με δυο ξαδέλφες της που ζουν για χρόνια παρασιτικά εις βάρος της.
- Τι θέλει; Να κάνουμε τώρα καινούριο Ευαγγέλιο; Από αυτή ζητάει ο Θεός να τις βοηθάει και Εκείνος θα κάνει ό,τι συμφέρει στην ψυχή τους.
- Γέροντα, όταν ανάμεσα σε συγγενείς δημιουργηθεί μια παρεξήγηση, πρέπει να τους πει κανείς κάτι, για να τους βοηθήσει;
- Ναι, πρέπει να πει κάτι με τρόπο, γιατί, αν σιωπήσει, ίσως κάνει κακό. Αν τον παρεξηγήσουν, να πάει ξανά και να τους πει: «να με συγχωρήσετε που σας στενοχώρησα», και στο εξής να τους αφήσει και να προσεύχεται γι’ αυτούς.
Όποιος θέλει να ζήσει ειρηνικά, πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα τις σχέσεις του με συγγενείς και φίλους. Να μην ξεγελιέται από την ευγένεια που ίσως συναντά. Η κοσμική ευγένεια μπορεί να κάνει πολύ κακό, γιατί έχει υποκρισία. Η εξωτερική συμπεριφορά μπορεί να παρουσιάζει έναν τέλειο άγιο, αλλά, όταν αποκαλυφθεί ο εσωτερικός του κόσμος, να είναι τελείως το αντίθετο.
- Όταν, Γέροντα, νιώθει κανείς την καλοσύνη του άλλου, είναι σωστό να εκφράζεται γι' αυτήν;
- Αν είναι πολύ δικός του άνθρωπος, δεν χρειάζεται, γιατί και αυτός κάποτε θα τον είχε εξυπηρετήσει, αλλά και νιώθει την εσωτερική ευγνωμοσύνη που υπάρχει. Αν όμως δεν είναι δικός του άνθρωπος, τότε, με όποιον τρόπο μπορεί, ας εκφράσει την ευγνωμοσύνη του. Στους ξένους λέμε «ευχαριστώ». Εάν θελήσει λ.χ. ένα παιδί να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στους γονείς του, δεν πρέπει να κάνει άλλη δουλειά από το να τους λέει συνέχεια, μέρα-νύχτα, «ευχαριστώ» για όσα κάνουν γι' αυτό.
Πολύ βοηθάει το να είναι κανείς απλός στις σχέσεις του με τους άλλους, να έχει γι' αυτούς πάντοτε καλό λογισμό και να μην παίρνει όλους τους ανθρώπους στα σοβαρά. Να αποφεύγει τις συζητήσεις που γίνονται δήθεν για πνευματική ωφέλεια και φέρνουν μάλλον πονοκέφαλο. Να μην περιμένει πνευματική κατανόηση από ανθρώπους που δεν πιστεύουν στον Θεό. Καλύτερα να εύχεται γι' αυτούς να τους συγχώρησει ο Θεός και να τους φωτίσει. Να μιλάει στον καθέναν με τη δική του γλώσσα και να μη φανερώνει τις μεγάλες αλήθειες που πιστεύει και ζει, γιατί δεν θα τον καταλάβουν, επειδή μιλάει σε άλλη συχνότητα και σε διαφορετικό μήκος κύματος.
Μερικοί λένε: «θέλω να γνωρίσουν και οι άλλοι τον Χριστό, όπως Τον γνώρισα κι εγώ», και κάνουν τον δάσκαλο στους άλλους. Πρέπει όμως η ζωή τους να συμφωνεί με αυτά που διδάσκουν. Όταν με τη ζωή τους διδάσκουν άλλον Χριστό και δεν ανταποκρίνονται σε αυτά που λένε, τότε δεν μπορούν να πουν ότι γνώρισαν τον Χριστό. Και αν κανείς δεν έχει βιώματα, θα είναι έξω από την πραγματικότητα και, αργά ή γρήγορα, θα τον προδώσει ο εαυτός του. Όταν με πόνο και αληθινή αγάπη πλησιάσουμε κάποιον, τότε η αληθινή αυτή αγάπη του Χριστού αλλοιώνει τον πλησίον μας. Ο άνθρωπος που έχει αγιότητα, όπου κι αν βρεθεί, δημιουργεί κατά κάποιον τρόπο γύρω του ένα ηλεκτρομαγνητικό πνευματικό πεδίο και επηρεάζει όσους βρίσκονται μέσα σ' αυτό. Βέβαια, πρέπει να προσέχουμε να μη σπαταλάμε την αγάπη μας και να μη δίνουμε την καρδιά μας εύκολα, γιατί πολλές φορές μερικοί εκμεταλλεύονται τη δική μας καρδιά και μας την κάνουν κιμά ή άλλοτε δεν μπορούν να μας καταλάβουν και μας παρεξηγούν.
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, Οικογενειακή Ζωή.